متن این سخنرانی:
من فقط یک جمله‌ای عرض بکنم برای دوستانی که اینجا تشریف دارند، به خصوص برادران و خواهران جوانی که اهل زحمت کشیدن و کار کردن و دنبال‌کردن هستند. خب عادت شده است که تابستان‌ها درس‌ها تعطیل بشود. حالا اینجاها گرما هم آنچنانی نیست که الزام بکند به اینکه درس تعطیل بشود؛ حالا یک وقت‌هایی یک جاهایی مثلا فرض کنید که تابستان خیلی گرم میشود؛ اما الان با این شرایط امروز، واقعا اقتضای تعطیلی در تابستان وجود ندارد. لکن حالا بنا بر این هست و تعطیل میکنند درس‌ها را در تابستان که ما هم تَبَعا (۱) تعطیل میکنیم درس را. لکن درس تعطیل است؛ کار فقهی شما، به خصوص جوانها نباید تعطیل بشود؛ یعنی بروید برنامه تعریف کنید برای خودتان. حالا ممکن است دو ماه، سه ماه، کمتر، بیشتر این بحث‌ها نباشد، اما شما در این مدت واقعاً برنامه تعریف کنید. حیف است دوره‌ی جوانی و دوره‌ی کار و با این نیازی که کشور و آینده‌ی ما به مباحث فقهی عمیق و فضلای دقیق و عمیق دارد، به نظر من کار را متوقف نکنند. حالا آنهایی که دنبال تحقیق و درس و کار هستند، حتما برنامه‌ریزی کنند و کار برای خودشان تعریف کنند.
